Klinische versus statistische voorspellingen: een oud debat met nieuwe technologie.
“Ik denk dat cognitieve therapie de beste keuze is; ik denk niet dat medicatie iets voor deze man gaat doen”. Een opmerking tijdens een multidisciplinair overleg over de nieuwe aanmeldingen. Mijn collega’s knikken bevestigend en de patiënt wordt op de wachtlijst gezet voor cognitieve therapie voor depressie. Volgende patiënt?
In de psychiatrie is het matchen van patiënten met de meest geschikte behandeling een alledaagse taak. Clinici voorspellen de slaagkansen van verschillende behandelopties en baseren zich op ervaring met vergelijkbare patiënten, de voorkeur van de patiënt, wetenschappelijk onderzoek en (inter)nationale richtlijnen (1, 2). Deze persoonsgerichte aanpak geeft enerzijds ruimte voor flexibiliteit, maar anderzijds zijn menselijke voorspellingen vatbaar voor denkfouten.
